علت ریزش ابروها بسیار متفاوت است، و عواملی بسیاری را شامل میشود. بد نیست بدانید که ابروها هم مانند موی سر مستعد ریزش و آسیب هستند و ممکن است بعد از مدتی کم پشت و بی جان شوند. موی ابرو مانند دیگر موهای بدن اعم از موی سر، مژه و موهای زائد بدن تحت تاثیر عوامل مختلف، دچار ریزش می گردد. ریزش موهای سر، مژه و ابروها علت های یکسانی دارند که ممکن است در یک مقطع زمانی روی یکی از آنها تاثیر بگذارد. در ادامه عوامل ریزش ابرو را بررسی خواهیم کرد.
چه عواملی در ریزش ابروها نقش دارند؟
برای جلوگیری از ریزش ابروها و درمان آن نیاز است که ابتدا عامل ایجاد کننده را پیدا کنید و با کنترل آن از ریزش ابرو ها جلوگیری نمایید. بهتر است که به یک متخصص پوست مراجعه و علت ریزش ابروهایتان را جویا شوید و یا در صورت نیاز با کاشت ابرو درمان قطعی ریزش ابرو را داشته باشید. به اختصار به بررسی موردی این عوامل میپردازیم :
بیماری های پوستی رایج ترین علت ریزش ابرو
برخی از بیماری های پوستی باعث ریزش ابروها می شود، شامل موارد زیر است:
- درماتیتهای پوستی مانند آتوپیک،
- سبورئیک،
- بیماری پسوریازیس
- پدیده تلوژن افلوریم که نوعی ریزش موقت ساقه مو است.
- بیماری هایی مثل اسکلروز که با بوجود آوردن زخم روی پوست باعث ازبین رفتن فولیکول های مو و ریزش ابروها می شود.
- زائدههای پوستی مانند خالها حتی اگر بدخیم نباشند ولی اگر در ناحیه ابرو ایجاد شوند موجب ریزش تکههایی از موی ابرو شده و یا مانع از رشد مو در آن ناحیه خواهد شد.
بیماری های داخلی
ابتلا به بیماری هایی مانند تغییرات هورمونی، بیماری های عفونی، کمبود آهن و اختلالات تیروئید از شایع ترین عوامل ریزش مو هستند که می توانند در ابروها نیز تاثیر گذار باشند و باعث ریزش آن شوند.
کم کاری و پرکاری تیروئید از عواملی است که به شدت روی ابروها و نیز مژه ها و پلک ها تاثیر می گذارد و باعث ریزش آن می شود. با درمان مشکلات تیروئید و یا عوامل دیگر شاهد رشد ابروها خواهید بود و درمان اگر قطعی باشد مجدد ابروها دچار فاز رویش می شوند. اما ممکن است تارهای ابروها نازک و یا تراکم آن تحت تاثیر قرار بگیرد. تنها علت نازک شدن ابرو اختلال در غده تیروئید نیست اما ریزش ابرو در اثر کمکاری تیروئید، الگوی بسیار مشخصی دارد. ریزش مو یا نازک شدن ابرو معمولاً در لبه خارجی یا یکسوم خارجی ابرو اتفاق میافتد.
تغذیه
تغذیه نقش مهمی در سلامت ابروها دارد، اگر برنامه غذایی خوبی ندارید ممکن است باعث ریزش ابروها شود،مصرف اسیدهای چرب امگا ۳ و امگا ۶ در سلامت و رشد موها موثر است. اسیدهای چرب امگا 3 که شامل اسید ایکوزاپنتانونیک (EPA) و اسید آلفالینولئیک میباشد در ماهیهایی همچون ماهی سالمون، ساردین و قزلآلا، روغن سویا و کانولا، روغن گردو و روغن تخم کتان وجود دارد که شما باید برای تقویت و جلوگیری از ریزش ابروها در برنامه غذایی خود آن را داشته باشید.
داروها
برخی افراد در اثر درمان های دارویی دچار ریزش در ابروها می شوند ، برخی از داروهای درمان اعصاب و روانپزشکی ممکن است باعث ریزش موقت یا دائمی ابروها شود. همچنین مصرف برخی از داروها مانند داروهای ضدفشارخون: پروپرانولول، کاپتوپریل، کلومیدین در این عارضه نقش دارند. افراد مناسب کاشت ابرو قبل از هر اقدامی نسبت به مصرف داروها بررسی می شوند.
سایر داروهایی که باعث ریزش ابروها می شوند شامل موارد زیر خواهند بود:
- داروهای روانپزشکی مثل : Prozac، لیتیوم، هالدول، آمی تریپتلین، دوگزپین، ایمی پرامین
- داروهای تشنج : فنی توئین، فنوباربیتال و اسید والپروئیک
- داروهای ضد التهاب مانند : ناپروکسن، سولینداک و ایندومتاسین
- داروهای کاهش وزن مانند : سیبوترامین ، اورلیستات ( زنیکال یا ونوستات ) ، سیبوترامین ( ریداکتیل یا مریدیلا ) ، ریمونابانت ( آکومپلیا ) ، متفورمین ، اگزنتاید ، پرامیلاتید ممکن است باعث ریزش ابرو شوند.
آیا قرص های ضد بارداری می تواند باعث ریزش ابروها شود؟
قرصهای ضدبارداری، تستسترون و استروئیدهای آنابولیزان هستند که در واقع هورمون های بدن را دچار اختلال می کند ، در برخی از خانم ها ممکن است باعث پر مویی شود و در مقابل هم ممکن است اختلالات به گونه ای باشد که فرد دچار ریزش ابرو گردد. توجه به علائم بعد از مصرف این دسته از داروها و مشاوره از بهترین کلینیک کاشت ابرو تهران ، برای پیشگیری و یا درمان بسیار مهم هستند.
سرطان
ابتلا به سرطان خود عامل ریزش ابروها نیست، اما شیمی درمانی و یا داروهای شیمیایی که مورد مصرف قرار می گیرد باعث ضعیف شدن ساقه مو و از بین رفتن آن می شوند. البته سرطان پوست مانند BCC و SCC یا سارکوم کاپوزی با ایجاد اختلال در روند و عملکرد پوست باعث ریزش آن می شود که ابتلا به آن نادر است. در مواردی که فرد دچار ریزش ابرو در اثر شیمی درمانی می شود، بعد از پایان دوره های درمان شاهد رشد مجدد موها خواهد شد.
عفونت ها
ابتلا به برخی عفونت ها روی فولیکول و یا ساقه مو اثر گذاشته و باعث ریزش ابرو میشوند. برخی از آنها عبارتند از:
- عفونتی قارچی : عفونتهای قارچی که بیشتر پوست سر را درگیر میکند، میتواند باعث ریزش موقت مو شود.
- شپش : خارش و خراشیدن ابرو و مژه باعث کندن آن می شود.
- بیماری هانسن : این بیماری باعث نازک شدن موی ابرو و ریزش آن می شود.
اختلالات رفتاری
برخی از افراد دچار اختلالات و حالت های روحی می شوند که در نهایت باعث آسیب رسیدن به آن ها می گردد، مثلا در بیماری تریکوتیلومانیا فرد اقدام به کندن مو، مژه و ابروهای خود می نماید. این اختلال یا ارثی بوده و یا از اختلال عملکرد انتقال دهنده های عصبی مغز ناشی می شود که باعث می شود بعد از مدتی فرد موهای صورت و یا ابرو و مژه خود را از دست بدهد.
عوامل فیزیکی
ممکن است عوامل خارجی در ریزش ابروها و از بین رفتن فولیکول آن نقش داشته باشند، این عوامل شامل ضربههای فیزیکی، سوختگی، تصادف، حرارت، عوامل شیمیایی و الکتریکی هستند که در ابتدا ممکن است منجر به کم پشت شدن ابروها و در نهایت ریزش دائمی آن شود.
افزایش سن
کندن موها با موچین عاملی است که می تواند ریشه ابروها را نازک و ضعیف کند. با گذشت سن و عبور از میانسالی ممکن است در اثر مداومت در کندن موها دچار ریزش ابروها و نازک شدن آن می شوند. در سنین بالاتر نیاز است که مراقبت از پوست و مو بیشتر شود و عوامل تحریک کننده را دور کرد به طور مثال می توان تیغ را جایگزین موچین نمود تا ریشه موها آسیب نبیند و دچار ریزش یا طاسی نشود.
حساسیت ها
برخی از خانم ها به مواد آرایشی و بهداشتی حساسیت دارند که باعث می شود ابروها و مژه هایشان کم پشت و دچار ریزش شود.